افزایش سریع قند خون باعث آزاد شدن مولکول‌های التهابی و رادیکال‌های آزاد می‌شود که این موضوع روی بدن تأثیر منفی دارد.
اگر افراد در گذشته مبتلا به زونا شده باشند، باز هم می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند. این ویروس می‌تواند سال‌ها در خواب بماند و سپس به عنوان زونا دوباره فعال شود. فردی که قبلا مبتلا به آبله‌مرغان نشده است، می‌تواند از طریق قرار گرفتن در معرض کسی که مبتلا به آبله‌مرغان است، به آن مبتلا شود.
سن شما ۵۰ سال یا بیشتر است. بیماری زونا در سالمندان با عوارض بیشتری همراه است.
پارانویا گونه‌های مختلفی دارد که بعضی از گونه‌های آن را می‌توان برشمرد.
گالیله، مرکز بین‌المللی سنتز بخش تاریخ علم، ترجمه ناصر موفقیان، ص ۱۴
A single restless evening in all probability won’t induce paranoid views. But if you frequently go devoid of snooze, it could start to take a toll. You won't Believe as Plainly, and you simply’re far more likely to clash with Some others or have misunderstandings with them.
پس از علائم بیماری زونا درمان آبله مرغان، ویروس وارد سیستم عصبی شما می‌شود و غیرفعال می‌ماند. اما گاهی اوقات دوباره فعال می‌شود و در امتداد مسیرهای عصبی به سمت پوست حرکت می‌کند و باعث زونا می‌شود.
در بعضی موارد، بثورات می‌توانند بر درماتوم مجاور (ناحیه‌ای از پوست كه توسط یك عصب نخاعی تأمین می‌شود) تأثیر بگذارند.
اگرچه اکثر افرادی که زونا می‌گیرند فقط یک بار به آن مبتلا می‌شوند، اما افرادی هستند که با تمام شدن دوره بیماریشان، بیماری دوباره در آنها عود می‌کند. زونا در افراد مسن و در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف شایع‌تر است.
ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.
گاهی اوقات روان درمانی می تواند پارانویا را کاهش دهد و تأثیر آن را بر عملکرد روزانه فرد محدود کند.
بسیاری از حکام مستبد، به پارانویا مبتلا بوده‌اند. برای مثال استالین نمونه بارزی از شخص پارانویا بوده‌است. با اینکه استالین دائماً دچار توهم توطئه علیه خودش بود، این مورد می‌تواند سؤال خوبی را به وجود بیاورد. استالین، در واقع دشمنان زیاد داشت اما در عین حال دچار توهم توطئه هم بود و فکر می‌کرد اطرافیانش دائماً مشغول دسیسه چینی علیه او هستند.
فرد مبتلا به پارانوئید دائما به دیگران شک دارد و فکر می‌کند همه قصد دارند به او آسیب بزنند.
پیش از این محققان بر این باور بودند که احتمالاً یک پیوند ژنتیکی بین اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت اسکیزوتایپی و پارانویائید وجود دارد، اما مطالعات بیشتر نشان داد این ارتباط آنقدر قوی نیست.